ေတာင္တန္းေတြမွာ
မျဖစ္မေန ပါလာတဲ႕ ပန္းေတာင္တန္း။
အေရးမပါေပမယ္႕
အေရးၾကီးတယ္ဆုိတာသိသြားျပီ။
ဒီထက္ပုိျပီး အေရးၾကီးတဲ႕အရာအတြက္
ငါ ခရီးထြက္ခဲ႕တယ္။
ေနရာအနံ႕သြားခဲ႕တယ္။
လူမ်ဳိးစုံနဲ႕ေတြ႕ခဲ႕တယ္။
အေရာင္မ်ဳိးစုံနဲ႕ၾကဳံခဲ႕တယ္။
အေသြးမ်ဳိးစုံနဲ႕ ဆုံခဲ႕တယ္။
နားမ်ဳိးစုံ နဲ႕ ေျပာခဲ႕တယ္။
ပါးစပ္မ်ဳိးစုံနဲ႕ ၾကားခဲ႕တယ္။
အရာရာကုိ ေျပာင္းျပန္လုပ္ပစ္ခဲ႕တယ္။
ကုိယ္႕ကုိကိုယ္ ေမ႕ခ်င္ဟန္ေဆာင္ခဲ႕တယ္။
အိပ္ေဆးမေသာက္ပဲ အိပ္ေပ်ာ္ခဲ႕ဖူးတယ္။
ေန႕ေတြမွာ ညမ်ားစြာယူခဲ႕ဖူးတယ္။
ညေတြမွာ သူမနဲ႕ တူတူစကားေတြေျပာခဲ႕တယ္။
ေနေရာင္ျခည္မရွိတဲ႕ ေနရာအတြက္
တစ္ေယာက္တည္း ရဲရင္႕ခဲ႕တယ္။
လ ေရာင္နဲ႕ အနီးဆုံးမွာေနဖုိ႕ေဆြးေႏြးခဲ႕တယ္။
ေပါ႕ေပါ႕ေလးပါပဲ။
တကယ္ကုိ ေပါ႕ေပါ႕ပါးပါးေလး ဖြဖြေလးျဖတ္ေလွ်ာက္သြားခဲ႕တာ။
ဘယ္သူမွေတာင္ ၾကည္႕ခ်ိန္မရခဲ႕ပါဘူး။
အာရုံေတြ က ေထြျပားေနခဲ႕ေတာ႕ကုိယ္႕အာရုံကုိ မနဳိင္ဘူး။
ေလွ်ာက္ရမယ္႕လမ္းေတြမွာေဝဝါးခဲ႕ဘူးတယ္။
ေလွ်ာက္ဖူးတဲ႕ လမ္းေတြမွာ ျပန္ျပီးသြားဖုိ႕ရည္ရြယ္ခဲ႕။
မတက္နဳိင္ေတာ႕တဲ႕ ဝန္ကုိထမ္းဖုိ႕ၾကံစည္ခဲ႕။
လူေတြမွာ လူေတြမွာ အမ်ားၾကီးအမ်ားၾကီး ယုတ္မာမွဳေတြရွိသလုိ
ျဖဴစင္မွဳေတြ ရွိတယ္ဆုိတာ ငါနားလည္လုိ႕သြားျပီ။
ေနညဳိခ်ိန္မွာ အိမ္ျပန္ေရာက္ေအာင္ ငါသြားမယ္။