(၁)

ျမင္ျမင္သမွ် သခၤါရဆုိတာလား

သိသားပဲ နားထားလိုက္ေတာ႕လုိ႕ မေျပာရက္ ေျပာရက္။

ၾကင္နာခဲ႔သမွ်  နာခဲ႔မွန္းသိရင္ 

မခ်စ္ခဲ႔ပါဘူး ငါ႕ခႏၶာကုိေျပာတာပါ။

သူစိမ္းလို ေနခဲ႔ရေအာင္လည္း

ဘယ္သူက ဘယ္ကလာမွန္းမသိ

ငါ႕ကုိယ္ငါ အေနခက္ေအာင္လုပ္ခဲ႔တာ ငါမဟုတ္ဘူး

ငါ႕ရဲ႕ စိတ္ထဲက မသိစိတ္။

(၂)

ဖတ္ခဲ႔ဖူးတဲ႕ စာတစ္အုပ္ေၾကာင္႕ 

ငါ႕ကုိငါ ဘာလို႕ဒီေလာက္ေျပာင္းလဲသြားရတာလဲ။

ၾကားခဲ႔ဖူးတဲ႕ စကားတစ္ခြန္းေၾကာင္႕

ငါဟာ ဘာလုိ႕ဒီေလာက္ထိ ရင္သီးခဲ႔တာလဲ။

ခ်စ္ခဲ႔ဖူးတဲ႕ စိတ္ေၾကာင္႕ 

ဒီထက္ပုိျပီးေတာ႕ ခံနဳိင္ရည္မရွိေတာ႕တာေသခ်ာတယ္။

ငါ႕ကုိယ္ငါ ထုဆစ္ၾကည္႕မိတယ္

ငါ႕ခႏၶာကုိယ္အတြက္ သရုပ္ခြဲၾကည္႕မိတယ္

ငါ႕စိတ္ကုိ ငါ ဖြင္႕ဆုိၾကည္႕မိတယ္

ငါ႕အနာကုိငါ ေဆးကုၾကည္႕မိတယ္

အဲသလိုမ်ဳိး ေကာက္ခ်က္အခ် ျမန္ခဲ႔လုိ႕ 

ဒုကၡေရာက္ခဲ႔ေပါင္း မနဲေတာ႕ဘူး။

(၃)

ေသခ်ာပါတယ္ ငါ႕အတြက္ေတာ႕ 

ငါဟာ .......................

မင္းအတြက္ေတာ႕ 

ငါဟာ...........................

သခၤါရ အက်ဥ္းသားတစ္ေယာက္။

 (တစ္ေယာက္ကုိပဲ  ေျပာျပခ်င္ပါတယ္ ။)

(၁)

ညီမကုိ ဘယ္လုိ စ ေျပာရပါ႕.....။သံသယဝင္ေနတာ မဟုတ္ေၾကာင္းဦးစြာအေနနဲ႕ ေျပာခ်င္တယ္။တစ္ႏွစ္ ဆုိတာသိပ္မၾကာေပမယ္႕ အခ်ိန္မေလာက္ငွသူေတြအတြက္ ၊ ဒါမွ မဟုတ္ သိပ္ျပီးအလုိမျပည္႕သူေတြ အတြက္ဆုိျပန္ရင္လည္း ၾကာရွည္လြန္းပါတယ္။နားထဲမွာ ေခ်ာ႕သိပ္တက္တဲ႕အေမ႕ရဲ႕ေတးသံမ်ား ယေန႕တုိင္ ဒီအခ်ိန္ထိစီးဝင္ေနဆဲပါ။တစ္ခ်ဳိ႕က လူမျဖစ္ခ်င္ေတာ႕ဘူးတဲ႕။တစ္ခ်ဳိ႕ၾကျပန္ေတာ႕လည္း 

လူအျဖစ္က ေပ်ာ္စရာေကာင္းလုိက္တာတဲ႔ တကယ္ကုိ တက္မက္ခုံမင္စြာပါပဲ။တစ္ခ်ဳိ႕ကေတာ႕ ဘာမွ မျဖစ္ခ်င္ေတာ႕ဘူးဆုိပဲ။က်ဳပ္ရဲ႕မနက္ဖန္ အေမရွိတယ္ဆုိရင္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္က်ဳပ္ေၾကနပ္တယ္။ညီမေလးကုိ က်ဳပ္ဘယ္လုိေျပာရပါ႕......။

ဘဝဆုိတာ တကယ္အဆင္ေျပတဲ႕သူေတြ ၾကည္႕ျပန္ေတာ႕ ေနခ်င္စရာ။အဆင္မေျပတဲ႔သူေတြ ၾကည္႕ျပန္ေတာ႕လည္း ကုိယ္႕ကုိကုိယ္သတ္ေသတဲ႕လူေတြ ဒီေန႕ပုိမ်ားလာတယ္။အဖန္ ငါးရာ ငါးကမၻာဆုိတာ တရားသလား မတရားသလား မေတြးျဖစ္ခဲ႕ဘူး။ညီမေလး........ေရ......

ေတာင္ေပၚေျမမွာ အင္တာနက္မရွိဘူး။အထင္ၾကီးမွဳေတြလည္း ေဝးတယ္။ေကာက္ၾကစ္မွဳေတြ အေတာ္ေလး ရွာျပီးယူရတယ္။ဘာမဆုိျဖစ္လာနဳိင္တယ္။ဘာမဆုိ ပ်က္သြားနဳိင္တယ္။အခ်ိန္မေရြး ေျပာင္းလဲနဳိင္တယ္ဆုိတာ သိေနမွေတာ႕ ညီမေလး ရယ္ကုိယ္တုိ႕ေတြ ပ်ားသကာလုိခ်ဳိျမလြန္းတဲ႕ ေန႕ရက္မ်ားကုိယ္တုိ႕အပါးမွာ မရွိသည္႕တုိင္ေအာင္ ခါးသက္သက္ေန႕ရက္ေတြအတြက္လည္း ထည္႕တြက္ထားရမယ္မဟုတ္လား။စိတ္ထဲက ခံစားခ်က္ကုိ ဖန္တီးယူလုိ႕မရပါဘူး။အစီတက် လုပ္ခဲ႔ရင္ မွားျပီး လြဲေခ်ာ္တက္ျပန္တယ္။ဒီေလာက္ ေဖ်ာ္ေျဖေရးမ်ားလြန္းတဲ႕ေခတ္မွာ စိတ္ဓါတ္က်ျပီး ေသတဲ႕သူဟာ အမိုက္ဆုံးလူသားတစ္ေယာက္လို႕ေျပာရင္ လြန္မယ္ထင္တယ္။အာရုံေတြ ေပါမ်ားလြန္း ေနေတာ႕ စိတ္ရဲ႕ထြက္ေပါက္ဆုိတဲ႕ ပညတ္သေဘာတရားေတြအတြက္ ဗ်ာမ်ားရျပန္တယ္။လိမ္ျငာမွဳေတြ မ်ားတယ္တဲ႕။တစ္ေယာက္ကုိတစ္ေယာက္ မနာလုိမွဳေတြမ်ားတယ္ တဲ႕။အျပဳိင္အဆုိင္ေတြက ဒု နဲ႕ ေဒး ဆုိပဲ။ကိုယ္႕ရဲ႕ ေအာင္ျမင္မွဳအတြက္ အျခားသူေတြရဲ႕ မ်က္ခုံးေမႊးမ်ားေပၚ စၾကၤန္ေလွ်ာက္ျခင္းက ဒီေန႕မွာ မထူးဆန္းေတာ႕ဘူး။ရုိသားမွဳဆုိတာ စာမ်က္ႏွာေတြေပၚမွာရွိေတာ႕တယ္လုိ႕လဲ ဆုိၾကျပန္တယ္။သီတင္းေလးတစ္ခု ရဖုိ႕အေရး အရင္က လွည္းေတြ ေလွေတြနဲ႕ သြားခဲ႕ၾကတာ ဒီေန႕မွာေတာ႕ ခလုပ္ေလးတစ္ခ်က္ႏွိပ္လုိက္ရုံနဲ႕ လိုခ်င္တဲ႕ အခ်က္အလက္မ်ားက လုိအပ္တာထက္ ပိုျပီးေစာင္႕ၾကဳိေနၾကျပီ။တုိးတက္တာလား ဆုတ္ယုတ္တာလားကုိယ္တုိ႕ မစဥ္းစားဘဲေနၾကရေအာင္ကြာ ေနာ္.......။ညီမကုိ ေျပာျပမယ္႕ ေတာင္ေပၚညေတြကၾကမ္းတမ္းလြန္းတယ္ ညီမေလး ရယ္။ကုိယ္တုိင္က ဒုကၡကုိ စားေသာက္ကုန္အျဖစ္နဲ႕ လက္ခံျပီးစားသုံးေနခဲ႕ေတာ႕ ညီမေလး ငိုမွာစုိးမိတာ အမွန္ပါ။ဘာမွမရွိေတာ႕တဲ႕ စိတ္ထဲမွာ ျပည္႕ေနျပီ။အားလုံးျပည္႕စုံေနတဲ႕ ေနရာေတြမွာ လုိအပ္ခ်က္ေတြ က မ်ားေနျပီ။ပညာရွင္ေတြက ခ်မ္းသာတဲ႕သူေတြက သူမ်ားေတြအတြက္ ေကာင္းစားေရး ျပည္႕စုံေရး အဆင္႕မွီမွီေနထုိင္နဳိင္ေရး လုပ္ေနခ်ိန္မွာ ဆင္းရဲသူေတြက ငါဆုိတဲ႕ အတၱကုိ ဗဟုိရ္ျပဳ မ်ဳိးဆက္မ်ားစြာမွာ အေရာင္မ်ဳိးစုံေပက်ံေနလိုက္တာ။ေလာကရဲ႕ ျဖစ္စဥ္ကုိယ္တုိင္ကပဲ ဒီတုိင္းလာတာလား။ဒါမွမဟုတ္ ျဖစ္စဥ္အလိုက္ျဖစ္ေနတဲ႕ ေလာကကုိယ္တုိင္ကပဲ လိုက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္ေနတာလား။အကုိယ္လည္းမစဥ္း စားတက္ေတာ႕ဘူး။ညီမေလး လည္း စဥ္းစားမေနနဲ႕။သဘာဝတရားက သန္႕ရွင္းလက္ဆက္လြန္းေတာ႕ အဲဒီ သဘာဝတရားကုိပဲ တစ္ဝၾကီးစားေသာက္ျပီး လူသားေတြအတြက္ အက်ဳိးျပဳလုပ္ငန္းျဖစ္ျဖစ္၊ စကားေလး တစ္ခြန္းေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ ၊ ဒါမွမဟုတ္ စိတ္ကူးေလးတစ္ခ်က္ေလာက္ အနဲဆုံး ေတာ႕ လုပ္ၾကည္႕ၾကမယ္ေလ။ဘာမဆုိ ျဖစ္နဳိင္လုိ႕ ပါ။ညီမကုိ ေျပာျပမည္႕ ေတာင္ေပၚေျမက မေရာက္ေသးဘူးေနာ္ ၾကဳိေျပာထားမယ္။

 

(၁) 

 အဲဒီေန႕က သူမလာဘူး။ဘာေၾကာင္႕လည္း က်ုပ္မသိခ်င္ဘူး။သူလာသည္ျဖစ္ေစ မလာသည္ျဖစ္ေစ သူဟာသူပဲျဖစ္တယ္။က်ဳပ္အတြက္ေျပာတာပါ။သူဆုိတာ သူမ်ားမျဖစ္နဳိင္ဘူး။ဒါက က်ဳပ္အတြက္ ေျပာတာပါ။သူနဲ႕ က်ဳပ္တုိ႕ရဲ႕ နားလည္မွဳၾကားဆုိတာ သူနဲ႕ က်ဳပ္က လြဲလို႕ ဘယ္သူသိနဳိင္မလဲ ဒါဟာအေရးၾကၤီးတယ္ဗ်။အဲလိုမ်ဳိး က်ဳပ္က ေျပာလုိက္ရင္ သူတစ္မ်ဳိးျဖစ္ေနမလားဆုိတာ က်ုပ္စဥ္းစားမိတာပါ။က်ဳပ္ဝန္ခံခဲ႕ပါတယ္။မခ်စ္တက္တဲ႕သူဆုိတာကုိတကယ္ပါ။ဟုတ္တယ္ဗ်။

က်ဳပ္ကေတာ႕ အခ်စ္ဆုိတာကုိ တကယ္ယုံခဲ႕တာ ခုေတာ႕ဗ်ာ ၾကည္႕ပါအုံး။ရွက္လုိက္တာ။ဟုတ္တယ္ဗ်

တကယ္ေျပာတာ။က်ဳပ္ကုိ က်ဳပ္ တဏွာအခ်စ္ဆုိတာ ဘယ္လုိဘာသာျပန္ရမွန္းေတာင္မသိဘူး။

ဒါေပသိ ..........ခုေတာ႕ က်ဳပ္နည္းလည္လိုက္ပါတယ္။က်ဳပ္လည္းသူ႕ကုိနားလည္ေအာင္ေျပာျပရမယ္။

(၁)

ဒီေလာက္ ေလတဝုန္းဝုန္းတုိက္ေနတာ

အမွန္မရွိတဲ႕ က်ဳပ္က ဘာမွဝတ္မထားမိဘူး။

ဒီေလာက္ မုိးတေျဖာက္ေျဖာက္က်ေနတာ

ေဆာင္းစရာ ထီေလးတစ္ေခ်ာင္းပါမလာခဲ႕ဘူး။

အင္တာနက္မွ ဂယက္မ်ားကုိ

တစ္နဳိင္ တစ္ပုိင္ခံစား။

ေလထဲက အေၾကာင္းအရာေတြမွန္း သိပါရက္

ကုိယ္႕ရဲ႕ ျပတင္းတံခါးကုိ ခဏခဏ ထၾကည္႕မိတယ္။

(၂)

လူမွန္ရင္ အပူ မကင္းမွန္း သိပါတယ္။

လူေတြေနတဲ႕ေနရာမွာ ျပႆနာေတြ ရွိမွာမွန္းေတြးမိပါရဲ႕။

ဓမၼဓိဌာန္ျပခမ္းမွာ ဘာျဖစ္လုိ႕ ကိုယ္႕ကုိကုိယ္ေၾကာ္ျငာေနၾကတာပါလိမ္႕။

ေနရာေလး တစ္ကုိယ္စာအတြက္ ဘယ္သူငိုေၾကြးေနတာလဲ။

ကဲ ေျပာစမ္းပါအုံး တစ္ခုခုအတြက္ တစ္ခုခုေတာ႕ လုပ္ေနမွာေသခ်ာတယ္။

ကုိေလးျဖဴ ရဲ႕ သီခ်င္းေလးကုိပဲ ျငီးျငီးေနမိတယ္။

မေသခ်ာဘူး မေရရာဘူး အျမဲမရွိဘူး........ဆုိတာေပါ႕။

(၃)

ရပ္သီတင္း ရြာသီတင္းအတြက္လား နားေထာင္ရင္ ၾကာမွာေပါ႕။

သိပ္ျပီးခံစားခ်င္ေနတာလား ။

ကိုယ္႕မွာ ရွိတဲ႕ မ်က္ရည္ေလာက္နဲ႕ မလုံေလာက္ဘူး။

သူ႕အတြက္ဆုိရင္ အခ်ိန္ေတြရွိတယ္

အႏွစ္သုံးဆယ္လုံးလုံး ငတ္လာတဲ႕ သစၥာတရား

ကိုယ္႕အသက္ ၃၁ ႏွစ္ျပည္႕မွ လက္ခံခဲ႕ရတဲ႕ ေမတၱာတရား

ပုံစံေတြ ဇယားကြက္ေတြ ခ်ျပီး မခ်စ္တက္တာ က်ဳပ္မွားသလား..လုိ႕

ေတြးေနမိတယ္။

အေမွာင္ခ် ထားတဲ႕ က်ဳပ္အခမ္းေလးထဲမွာ သူမဆုိတဲ႕ မီးလုံးေလးက

က်ဳပ္ဘဝအတြက္ အျမဲလင္းလက္ေနလိမ္႕မယ္။

(၄)

ခပ္ျပင္းျပင္းေလး ခံစားၾကည္႕မိတယ္။

ဒါေလာက္လဲ လြမ္းလုိ႕မျဖစ္ေသးဘူး။

ခပ္နဳနဳေလး ခပ္ပါးပါးေလး ဖ်က္ေလွ်ာက္မိတယ္

သူမ လန္႕နဳိးသြားမွာ စုိးရိမ္ေနမိတယ္။

အိပ္မက္ထဲမွာ မခ်စ္ခ်င္ေတာ႕ဘူး

ဘယ္အရာကိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဘာအတြက္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္

အေၾကာင္းျပခ်က္မလုိဘူး။

မလြမ္းနဳိင္ေသးတဲ႕ အခ်ိန္မွာ

က်ဳပ္ရဲ႕ မီးအိမ္ေလးအျမဲလင္းလက္ေနမယ္ဆုိတာ သိတယ္။

အဲဒီေန႕ေလးကုိပဲ အျမန္ေရာက္ေအာင္သြားမယ္။

အားအျပင္းဆုံးလက္ေတြနဲ႕ လြတ္ထြက္မသြားေၾကး။

                                                                     နဳိင္းစစ္နဳိင္း (စစ္ကိုင္း)