မလြမ္းနဳိင္ေသးတဲ႕ အခ်ိန္
Posted(၁)
ဒီေလာက္ ေလတဝုန္းဝုန္းတုိက္ေနတာ
အမွန္မရွိတဲ႕ က်ဳပ္က ဘာမွဝတ္မထားမိဘူး။
ဒီေလာက္ မုိးတေျဖာက္ေျဖာက္က်ေနတာ
ေဆာင္းစရာ ထီေလးတစ္ေခ်ာင္းပါမလာခဲ႕ဘူး။
အင္တာနက္မွ ဂယက္မ်ားကုိ
တစ္နဳိင္ တစ္ပုိင္ခံစား။
ေလထဲက အေၾကာင္းအရာေတြမွန္း သိပါရက္
ကုိယ္႕ရဲ႕ ျပတင္းတံခါးကုိ ခဏခဏ ထၾကည္႕မိတယ္။
(၂)
လူမွန္ရင္ အပူ မကင္းမွန္း သိပါတယ္။
လူေတြေနတဲ႕ေနရာမွာ ျပႆနာေတြ ရွိမွာမွန္းေတြးမိပါရဲ႕။
ဓမၼဓိဌာန္ျပခမ္းမွာ ဘာျဖစ္လုိ႕ ကိုယ္႕ကုိကုိယ္ေၾကာ္ျငာေနၾကတာပါလိမ္႕။
ေနရာေလး တစ္ကုိယ္စာအတြက္ ဘယ္သူငိုေၾကြးေနတာလဲ။
ကဲ ေျပာစမ္းပါအုံး တစ္ခုခုအတြက္ တစ္ခုခုေတာ႕ လုပ္ေနမွာေသခ်ာတယ္။
ကုိေလးျဖဴ ရဲ႕ သီခ်င္းေလးကုိပဲ ျငီးျငီးေနမိတယ္။
မေသခ်ာဘူး မေရရာဘူး အျမဲမရွိဘူး........ဆုိတာေပါ႕။
(၃)
ရပ္သီတင္း ရြာသီတင္းအတြက္လား နားေထာင္ရင္ ၾကာမွာေပါ႕။
သိပ္ျပီးခံစားခ်င္ေနတာလား ။
ကိုယ္႕မွာ ရွိတဲ႕ မ်က္ရည္ေလာက္နဲ႕ မလုံေလာက္ဘူး။
သူ႕အတြက္ဆုိရင္ အခ်ိန္ေတြရွိတယ္
အႏွစ္သုံးဆယ္လုံးလုံး ငတ္လာတဲ႕ သစၥာတရား
ကိုယ္႕အသက္ ၃၁ ႏွစ္ျပည္႕မွ လက္ခံခဲ႕ရတဲ႕ ေမတၱာတရား
ပုံစံေတြ ဇယားကြက္ေတြ ခ်ျပီး မခ်စ္တက္တာ က်ဳပ္မွားသလား..လုိ႕
ေတြးေနမိတယ္။
အေမွာင္ခ် ထားတဲ႕ က်ဳပ္အခမ္းေလးထဲမွာ သူမဆုိတဲ႕ မီးလုံးေလးက
က်ဳပ္ဘဝအတြက္ အျမဲလင္းလက္ေနလိမ္႕မယ္။
(၄)
ခပ္ျပင္းျပင္းေလး ခံစားၾကည္႕မိတယ္။
ဒါေလာက္လဲ လြမ္းလုိ႕မျဖစ္ေသးဘူး။
ခပ္နဳနဳေလး ခပ္ပါးပါးေလး ဖ်က္ေလွ်ာက္မိတယ္
သူမ လန္႕နဳိးသြားမွာ စုိးရိမ္ေနမိတယ္။
အိပ္မက္ထဲမွာ မခ်စ္ခ်င္ေတာ႕ဘူး
ဘယ္အရာကိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဘာအတြက္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္
အေၾကာင္းျပခ်က္မလုိဘူး။
မလြမ္းနဳိင္ေသးတဲ႕ အခ်ိန္မွာ
က်ဳပ္ရဲ႕ မီးအိမ္ေလးအျမဲလင္းလက္ေနမယ္ဆုိတာ သိတယ္။
အဲဒီေန႕ေလးကုိပဲ အျမန္ေရာက္ေအာင္သြားမယ္။
အားအျပင္းဆုံးလက္ေတြနဲ႕ လြတ္ထြက္မသြားေၾကး။
နဳိင္းစစ္နဳိင္း (စစ္ကိုင္း)
This entry was posted
on 1:35 AM
.
You can leave a response
and follow any responses to this entry through the
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
.
