ဟုတ္ကဲ႕ ဘာလုိလုိ နဲ႕ ၂၀၀၉ ဆုိတဲ႕ ခုႏွစ္က လက္ျပႏွုတ္ဆက္ဖုိ႕ အဆင္သင္႕ျဖစ္ေနခ်ိန္ ၂၀၁၀ ဆုိတာ ဝင္ေရာက္လာဖုိ႕ အဆင္သင္႕ ျဖစ္ေနျပီ။သိပ္ျပီး မထူးတဲ႕ အေျခအေနတစ္ခုမွာ က်ဳပ္တုိ႕က ဘာအတြက္ရင္ခုန္ေနၾကမွာလဲ။ ႏွဳတ္ဆက္သူက ႏွဳတ္ဆက္ လက္ျပသူက ျပ မိတ္ဆက္သူက မိတ္ဆက္္ သြားေနတဲ႕ လက္ရွိကာလ သြားေနအုံမယ္႕ အေျခအေန တစ္ခု ။သြားဖူးတဲ႕ ေနရာေတြကုိ ျပန္သြားၾကည္႕တယ္ စိတ္က ဒီအတုိင္းပဲ ကိုယ္႕ကုိကုိယ္ ျပန္စဥ္းစားမိတယ္။ဟုတ္မွ ဟုတ္ရဲ႕လား ေပါ႕ ။ဟုတ္သည္ ျဖစ္ေစ မဟုတ္သည္ ျဖစ္ေစ သြားေနၾက ေနရာမ်ား ေတြးေနၾက အေတြးမ်ား ျမင္ေနၾက အာရုံမ်ား အၾကိမ္ၾကိမ္မွားယြင္းမွဳမ်ား အင္း ခုေတာ႕ အသက္ေတြ အသက္ေတြ တစ္ႏွစ္ျပီး တစ္ႏွစ္ ၾကီးလာတယ္ လူေတြ မူဝါဒ ေတြက ေဟာင္းႏြမ္းေနေသးတယ္ ဆုိရင္ အဲဒီ လမ္း က်ဳပ္ဘယေတာ႕မွ ျပန္လွည္႕မွာ မဟုတ္သလုိ က်ဳပ္ ရဲ႕ နက္ဖန္ေတြကုိ လည္း ဘယ္ေတာ႕မွ ေျခဦးမလွည္႕ဘူး။အားလုံး မဂၤလာအေပါင္း နွင္႕ ျပည္႕စုံၾကပါေစ။

(၁)
အရပ္ေလးမ်က္ႏွာ နဲေနေသးတယ္
သြားခ်င္တာ အကုန္သြား
လာခ်င္ရာ အကုန္လာ ဖြင္႕ထားတဲ႕
ငါ႕ရဲ႕ တံခါးမ်ား သင္သည္သာလွ်င္ က်ဳပ္အနားမွာ ရွိပါေစ။
ေျပာင္းလဲမွဳ သီဝရီအရ
လူေတြကုိ ဗဟုိရ္ျပဳ
အခ်ိန္ေတြကုိ ဗဟုိရ္ျပဳ
အတၱကုိယ္ ဗဟုိရ္ျပဳ
ကုိယ္သန္ရာကုိသာ ေျပာၾကစုိ႕ရဲ႕။
(၂)
အသက္ၾကီးၾကီး လူၾကီးေတြက
သူတုိ႕ ဘယ္လုိေတာ္ေၾကာင္းၾကြားဝါ
လူငယ္ေတြက သူတုိ႕ဘယ္လုိျမင္ေၾကာင္း တင္ျပ
အကြဲကြဲ အျပားျပား နဲ နဲ မ်ားမ်ား
တိမ္ေတြကုိ အခါခါ နမ္း
ေျမျပင္ေပၚမွာ အခါခါ လဲက်
ကုိယ္အတြက္ပဲ ကုိယ္ဟာေထာက္တည္ရာျဖစ္ခဲ႕။
(၃)
ခႏၶာ ငါးပါ နဲ႕ ဗ်ာမ်ားေနတဲ႕ စာသင္ေနတဲ႕ ဆရာ
ဇေဝ ဇဝါ ဗ်ာမ်ားေနတဲ႕ တိတ္ဆိတ္ေနတဲ႕ ေက်ာင္းသားမ်ား
ေက်ာင္းျပီး လုိ႕မွ ဘြဲ႕ရလုိ႕မွ ငါဘာျဖစ္မယ္ဆုိတာမသိရင္
ျပီးျပီေပါ႕ ဘာေျပာလုိ႕ရမွာတဲ႕လဲ။
ဆရာ႕လုိပဲ အသက္ေတြၾကီးလာရင္
က်ဳပ္တုိ႕ေတြ လဲ ခႏၶာငါးပါနဲ႕ ဗ်ာမ်ားၾကမယ္။
ျငိမ္းခ်မ္းေရး လမ္းစဥ္မွာ လူေတြ ကုိ
သက္သာရာေလး နဲ နဲေလာက္ ရေစၾကမယ္။
အပူေတြ ကင္းမဲ႕ေနတဲ႕ ဇုန္မွာ
ကုိယ္႕ရဲ႕ အပူ သူမ်ားကုိ ဘယ္ေတာ႕မွ မကူးေစရဘူး။
အိပ္မက္စုိက္ခင္းထဲမွာ ရယ္ပါ။
စိတ္ကူးေတြ ရြာခ်မယ္႕ မုိးတိမ္ေတြကုိ ေမွ်ာ္ေနဆဲကာလ
ေလာကဓံ လက္သီးတုိ႕ တစ္ျဖဳိင္းျဖဳိင္း ရြာခ်တဲ႕ ငါ႕တုိင္းျပည္က
ငွတ္ကေလးတုိ႕ ရယ္ .................
ကုိယ္႕ရဲ႕ အိပ္မက္စုိက္ခင္းထဲမွာသာ မုိးလင္းေနသည္အထိ မက္ၾကမယ္
ဆက္ရင္း ဆက္ရင္း...... မက္ရင္း မက္ရင္း...........တက္ရင္း တက္ရင္း ......နဲ႕ေပါ႕။နဳိင္းစစ္နဳိင္း (စစ္ကုိင္း)

(၁)
လြန္ေျမာက္ၾကပါေစ။
ေက်ာ္လြန္ၾကပါေစ။
စိမ္းလန္းၾကပါေစ။ေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစ။
ေအးခ်မ္းၾကပါေစ။
ေတာင္းခ်င္တဲ႕ဆုေတြက ျပည္႕ႏွပ္လုိ႕ေနပါတယ္။
ေပးခ်င္တဲ႕ အရာေတြကမ်ားလြန္းလွပါတယ္။
ဘာကုိ စျပီး ေတာင္းရမယ္
ဘယ္က စျပီးေပးရမယ္ဆုိတာ ေယာင္ဝါးဝါးရွိဆဲပါ။
(၂)
ဘဝေတြ က်ဳပ္တုိ႕သာမန္လူတန္းစားဘဝေတြ
အဆင္ေျပ စုိေျပဖုိ႕အတြက္
ပုံမွန္အားျဖင္႕ေတာ႕ မလြယ္ကူလွပါဘူး။
မတူညီမွဳမ်ားနဲ႕ တူညီေနၾကေတာ႕
ဘယ္သူမွလဲ ဘာမွမတက္နဳိင္ၾကဘူး။
အဆင္ေျပနဳိင္မယ္႕ ကုိယ္႕ရဲ႕အခန္းက႑အတြက္ပဲ
ၾကည္႕ေနၾကေတာ႕ အားလုံးမွာ ဇာတ္နာကုန္တာေပါ႕။
(၃)
ဘယ္သူ႕ကုိမွလဲ အျပစ္ျမင္ဝါဒ နဲ႕
မၾကည္႕တက္ခဲ႕ေလေတာ႕
အေမ႕ရြာထိပ္က ေညာင္ပင္ၾကီး
ေရခမ္းေျခာက္မွဳနဲ႕ အတူ
အရြက္စိမ္းစိမ္းေလးေတြ
ဘယ္လုိလုပ္ေတြ႕ရမလဲ။
ဘယ္အရာကုိမွ ဘာမွ မထင္ပဲ
ဒီတုိင္းပဲ ရွင္သန္ခဲ႕ၾကတာပဲ။
ေခတ္ေတြ ေျပာင္းေနေပမယ္႕
အိမ္အုိေဟာင္းက အေတြးေတြက မေျပာင္းဘူး။
တကယ္ဆုိရင္ မေန႕က နဲ႕ ဒီေန႕မတူသင္႕ဘူး။
ကြက္ျပီး အျငွဳိးနဲ႕ရြာတက္တဲ႕မုိးကုိ မုန္းတယ္။
(၄)
အဆင္မေျပမွဳေတြက အေဖၚေတြနဲ႕ဝင္လာတက္တယ္ တဲ႕။
သတိထားျပီးေနတဲ႕ၾကားက တစ္ခါတစ္ရံသြားၾကားထုိးထုိးေနရတယ္။
ၾကာလာေတာ႕ လဲ အရသာတစ္ခုလုိျဖစ္ေနျပန္ေပါ႕။
တစ္ခုခုကို ေတာင္းတေနတဲ႕စိတ္မွာ
အာရုံတစ္ခုခုေတာ႕ ရွိဖုိ႕လုိတယ္။
အာရုံမရွိတဲ႕ ေနေရာင္ျခည္ေအာက္မွာရွင္သန္ေနရတာ
မ်က္လုံးကန္းေနတဲ႕ အာရုံဖမ္းသမားတစ္ေယာက္ပမာျဖစ္ေနတယ္။
တကယ္ဆုိရင္ အဲဒီေန႕က မုိးရြာဖုိ႕ေကာင္းတယ္။
သက္တန္႕ေရာင္ေလးကုိ မျမင္ရတာၾကာေနလုိ႕ပါ။

ဟုတ္ကဲ႕ ကေလးတစ္ေရာက္ရဲ႕ ဟန္ေဆာင္မွဳကို ကေလးတစ္ေရာက္ပဲ သိပါလိမ္႕။မွန္ပါတယ္။ကေလးတစ္ေရာက္ရဲ႕ ဟန္ေဆာင္မွဳကုိ လူၾကီးလုပ္သူ မသိနဳိင္ပါဘူး။ တစ္ခုေတာ႕ ရွိတာေပါ႕။ ကေလးတစ္ေရာက္ရဲ႕ ဟန္ေဆာင္မွဳကုိ အေမေတြ သိတယ္။တကယ္႕အေမေတြ သိတယ္။အဟုတ္ကုိ အေမေတြ သိတယ္။မယုံဘူးလား ခင္ဗ်ားအေမကုိ ေမးၾကည္႕ေပါ႕။လြန္သြားျပီလားမသိ။မစဥ္းစားမိပါဘူး။ေတြးၾကည္႕တာပါ။အျပစ္လုိ႕ ယူဆ ရင္ အျပစ္ေပါ႕ ခင္ဗ်ားအတြက္ေျပာတာပါ။ေဝါဟာရ ေတြ ရဲ႕ ေနာက္ကုိ လုိက္တက္တဲ႕ ခင္ဗ်ားအတြက္ေျပာတာပါ။ဘာတက္နဳိင္မွာလဲ ဗ်ာ။လူဆုိတာ ဟန္ေဆာင္တက္တာ ခ်ည္းပါပဲ။ဟန္မေဆာင္တက္ ရင္ လူဆုိတဲ႕ ေဝါဟာရနဲ႕ကုိ မတန္ဘူး။ကုိယ္႕ကုိကုိယ္ မလိမ္ျငာတက္ရင္ ပိုျပီးေပၚလြင္မွာပါ။ငါဟာ ဟန္ေဆာင္တက္လား ဟန္မေဆာင္တက္ဘူးလားဆုိတာ ေသခ်ာစြာသိရင္။က်ဳပ္က အေမနဲ႕အတူ ေနခဲ႕ေတာ႕ ကေလးတစ္ေရာက္ရဲ႕ဟန္ေဆာင္မွဳကုိ က်ဳပ္အေမေရွ႕မွာ ဟန္မေဆာင္တက္ခဲ႕ဘူး။ အေမငိုရင္ က်ဳပ္ငုိခဲ႕တယ္။အေမ ရီရင္ က်ဳပ္ရီခဲ႕တယ္။ဒါဟာ က်ဳပ္ရဲ႕ဟန္မဆာင္တက္ခဲ႕ျခင္းပါပဲ။
ခင္ဗ်ားတုိ႕လဲ ဒီလုိပဲ ျဖစ္မွာပါ။ သိပ္ျပီးအားငယ္ရတဲ႕ အခါ ႏွလုံးသားရဲ႕ဆႏၵကုိ သိပ္ျပီး လုိက္ေလွ်ာခ်င္တဲ႕ အခါေတြမွာဆုိရင္ သိသာပါတယ္။ဒါေတြကုိ ျငင္းခုုုုုုုုုုုံေနလို႕လဲ ဘာမွ ျဖစ္မလာပါဘူး။ျငင္းခုံေနစရာလဲ မလုိအပ္ပါဘူး။ ခ်စ္သူရဲ႕ လုိအင္ကုိ လုိက္ေလ်ာတဲ႕အခါ ကေလးတစ္ေရာက္လုိမ်ဳိး တစ္ေရာက္ေရာက္ေတာ႕ ျဖစ္ေနမယ္ဆုိတာ ေသခ်ာပါတယ္။
ဘဝဆုိတာ ဘာမွမဟုတ္မွန္းသိတဲ႕အရြယ္ ေရာက္ရင္ က်ဳပ္လုိပဲ ျဖစ္ေနၾကမယ္ဆုိတာ က်ဳပ္ရဲ႕အေတြးပါ။ အေတြးဆုိတာ အျပစ္၇ွိတယ္ထင္ရင္ အျပစ္ေပါ႕။က်ဳပ္ေတာ႕ အဲလို မထင္လို႕ ေျပာခ်င္တာေျပာပစ္လုိက္တယ္။ ဘာမွမတက္နဳိင္တဲ႕အခါ ဘဝဆုိတာ တစ္ခုခု ေတာ႕ ျဖစ္လာမွာပါ။ ဘာျဖစ္လုိ႕လဲ ဆုိေတာ႕ သဘာဝတရားကုိယ္တုိင္ကုိယ္က သူရဲ႕ ခံနဳိင္ရည္ရွိသေလာက္သာ ဖန္တီးေပးခဲ႕တာပါ။ဘာမွ မတက္နဳိင္ရင္ ဒီအတုိင္းပဲ ၾကည္႕ေနရတာမလား။ၾကည္႕ေနလိုက္ေပါ႕။ဘဝ ရဲ႕ ၾကဳိးဝုိင္းထဲမွာ ၾကဳံေတြလာခဲ႕ ရင္ေျပာပါတယ္။
ကို္ယ္တုိင္တက္နဳိင္ရင္ေတာ႕ ကူညီေပးလုိက္ေပါ႕ဗ်ာ။ကူညီနဳိင္ရင္ေျပာပါတယ္။မကူညီနဳိင္ရင္ေတာ႕ သေဘာပါ။ ဟုတ္ကဲ႕ ကေလးတစ္ေရာက္ရဲ႕ ဟန္ေဆာင္မွုမွာ ဒါေတြ မပါဘူးလုိ႕ ဆုိလုိခ်င္တာလား။ရပါတယ္။ ခင္ဗ်ားကုိယ္တုိင္ ဟန္ေဆာင္မွဳကင္းဖုိ႕ဆုိတာ ခင္ဗ်ားကိုယ္တုိင္ ကုိယ္႕အလုိက် ျဖစ္ေနဖုိ႕လုိအပ္ပါတယ္။ ဒီလုိမွ မဟုတ္ရင္ ဒီလိုသာျဖစ္ေနမယ္ဆုိတာ ေသခ်ာတယ္။ကဲ က်ဳပ္တုိ႕ေတြ ကေလးတစ္ေရာက္ရဲ႕ အေတြးကုိ ဘယ္လို နားလည္ေပးၾကမလဲ။က်ဳပ္တုိ႕ကုိယ္တုိင္ ကေလးတစ္ေယာက္ဆုိတာ မယုံရင္ အေမနဲ႕ေတြရတဲ႕အခါ သိရမွာပါ လုိ႕ နားလည္ရင္းနဲ႕ ကေလးတစ္ေရာက္ရဲ႕ဟန္ေဆာင္မွဳကုိ က်ဳပ္တုိ႕ေကာ္ပီလုပ္နဳိင္ဖုိ႕လုိတယ္။တကယ္ကုိ လုိအပ္ပါတယ္။

က်ဳပ္က အေျပာမေကာင္းပါဘူး။ႏွဳတ္လည္းမခ်ဳိပါဘူး။ဘဝမွာ ဘာမွ အေရးမၾကီးဘူးဆုိတဲ႕ သီဝရီနဲ႕ ယွဥ္သန္ခဲ႕တာ ခုဆုိရင္ သုံးဆစ္ ကုိ တစ္ဆစ္ခ်ဳိးခဲ႕ပါျပီ။အေကာင္းဆုံးဆုိတာကုိ ရွာေဖြရင္ နစ္ေျမာခဲ႕တာ ႏွစ္ပရိေစၦဒမ်ားစြာရွိခဲ႕ပါျပီ။အေကာင္းေျပာတက္သူေတြနဲ႕ ေတြ႕ခဲ႕ရလုိ႕ က်ဳပ္လဲ အေကာင္းေျပာတက္လာပါျပီ။ ႏွဳတ္ခ်ဳိ လွ်ဳိတစ္ပါးဆုိတာကုိ ေကာင္းေကာင္းသေဘာေပါက္ခဲ႕လုိ႕ ႏွဳတ္လဲခ်ဳိတက္လာပါျပီ။အျမင္္႕ဆုံးအရည္အေသြးေတြ မလုိက္နာနဳိင္ခဲ႕လုိ႕ ကိုယ္လုိက္နာနဳိင္တဲ႕ အရာေလး ေလာက္နဲ႕တင္ ေၾကနပ္ေနတက္ခဲ႕ပါျပီ။ကာလသုံးပါးရဲ႕အေပၚမွာ ဘယ္လုိမ်ဳိးအသက္ရွဴရမယ္ဆုိတာကုိ ေကာင္းေကာင္းေလ႕လာရင္ နဲ႕ ဘဝကုိ ထုဆစ္တက္ေအာင္ ကုိယ္႕ကုိ ကုိယ္ေနသားတက်ျဖစ္ေအာင္ အေကာင္းဆုံးျပင္ဆင္မယ္လုိ႕ ေတြးမိတဲ႕အခါတုိင္း အာရုံေတြရဲ႕ လွည္႕စားရာေနာက္မွာ တကယ္ကုိ နစ္မြန္းတက္ခဲ႕ပါျပီ။ေက်းဇူးတရားေတြကုိ အဖန္တစ္ရာမက ေအာင္႕ေမ႕ရင္း ကုိယ္႕ရဲ႕ ပုံရိပ္အေပၚမွာ ကုိယ္႕ရဲ႕အရိပ္အေပၚမွာ မုိးေနတဲ႕ အရိပ္မဲၾကီးေတြကုိ ေကာင္းေကာင္းေရွာင္နဳိင္ဖုိ႕က်င္ၾကံေနဆဲ ရွာေဖြေနဆဲပါ။ဘဝဆုိတဲ႕ ဖိနပ္အေပၚမွာ ေနထုိင္ျပီး အလွအရိပ္တုိ႕မုိးေနတဲ႕ ဒီေျမၾကီး နဲ႕ ဒီေကာင္းကင္ေအာက္မွာ က်ဳပ္အတြက္ ရွင္သန္စရာ နုားခုိစရာကုိ ရွာေဖြရင္း က်ဳပ္ ပုံမွန္အသက္ရွဴနဳိင္ဖုိ႕ ညီမေလး ရဲ႕ နဳညံ႕ျငင္သာတဲ႕ ေမတၱာစကားေတြေအာက္မွာ က်ဳပ္ျပားျပားဝပ္မလုိ႕ပါ။ ေကာင္းတယ္ မေကာင္းဘူးဆုိတာကုိ မဆုံးျဖတ္နဳိင္ေသးလုိ႕ အမွန္တရားကုိ ဖုံးကြယ္တက္တဲ႕ အဝဇၨာ ကုိ က်ဳပ္ေလ ေကာင္းေကာင္းၾကီး ျမင္ခ်င္လြန္းလွပါျပီ။ ပုံမွန္အသက္ရွဴမွဳနဲ႕ မတူတဲ႕ အသက္ရွဴပုံေတြကုိ ညီမေလးအတြက္ သင္ျပရင္ က်ဳပ္က ေမ႕ေနခဲ႕တာပါ။ဘဝမွာ ဘယ္လုိေနရမယ္ ဘယ္လုိထုိင္ရမယ္ဆုိတာလဲ အေမက သင္ျပခဲ႕ပါတယ္။ေနေရာင္ လေရာင္ေတြရဲ႕ ရဲရင္႕မွဳ ျငိမ္းခ်မ္းမွဳေတြကို ခုဆုိရင္ က်ဳပ္ ေကာင္းေကာင္းသိေနခဲ႕ပါျပီ။မေျပာေကာင္း မဆုိေကာင္း က်ဳပ္ေတြးထင္ေနသလုိ မျဖစ္ပါေစနဲ႕။ အိပ္မက္ထဲမွာ ေတြးထင္ထားတဲ႕ ပုံရပ္မ်ားအတြက္ က်ဳပ္ သိလုိက္ပါျပီ။ည ဆုိတာ အိပ္မေပ်ာ္သူအတြက္ ရွည္လွ်ားသလုိ ႏွစ္ျခဳိက္စြာ အိပ္ေပ်ာ္တက္သူအတြက္ တုိလြန္းတယ္ဆုိတာကုိ က်ဳပ္ေကာင္းေကာင္းနားလည္ေနပါျပီ။ ဆရာမိဘ ေတြရဲ႕ စကားထက္ အေရးပါတဲ႕ စကားမရွိဘူးဆုိတာ ေသခ်ာလုိ႕လား လုိ႕ အိပ္မက္ထဲမွာ ေမးရင္းနဲ႕ မုိးလင္းခဲ႕ရေပါင္းမ်ားပါျပီ။လူေတြ အတြက္ က်ဳပ္တုိ႕ လူပီသ ရမယ္ေလဗ်ာ။ ပုံမွန္သာ က်ဳပ္တုိ႕ အသက္ရွဴေနရင္ ဘာမွ စုိးရိမ္ေနစရာမလုိပါဘူး။ခုဟာက က်ဳပ္တုိ႕က ေကာင္းကင္ကုိ ၾကည္႕ျပီး ကမၻာေျမကုိ ဥေပကၡာ ျပဳေနၾကတယ္ဆုိတာ က်ဳပ္သေဘာေပါက္လုိက္ပါျပီ။တကယ္ဆုိရင္ ကမၻာေျမမွာ ဒီ ဓါတ္ၾကီးေလးပါ လုိအပ္ေနမွန္း ေမြးကတည္းက သိရမွာပါ။ေက်ာင္းသင္ခမ္းစာေတြၾကားမွာ ဗ်ာမ်ားေနၾကရင္ က်ဳပ္တုိ႕က ေက်ာင္းျပင္ပ က သင္ခမ္းစာေတြကို အာရုံျပဳေနၾကတယ္ဆုိတာ ေသခ်ာပါတယ္။ က်ဳပ္တုိ႕အတြက္ တကယ္႕ အားေဆးျဖစ္ေစတဲ႕ အရာဆုိတာ က်ဳပ္တုိ႕ရဲ႕ အသက္ရွဴမွဳ ရုိးသားစြာ အသက္ရွဴမွဳဆုိတာကုိ ညီမေလးကုိ ေျပာရင္ က်ဳပ္လဲ နားလည္ေအာင္ ၾကဳိးစားလုိ႕ေနပါတယ္။ သူအတြက္ေဆးေတြ သူ႕အတြက္ အားျဖစ္ေစမယ္႕ အရာေတြကုိ ေပးရင္ နဲ႕ က်ဳပ္ရဲ႕ပညာသင္ႏွစ္ကုိ ရုိးရွင္းစြာ ျပီးဆုံးဖုိ႕ က်ဳပ္ေမွ်ာ္လင္႕ခ်င္တယ္။အေရးပါတဲ႕ စကၠဴေတြ ရွိသလုိ အမွဳိက္ပုန္းထဲက စကၠဴေတြကို က်ဳပ္တုိ႕ေန႕တုိင္းေမ႕ေနၾကတယ္။ေမွ်ာ္လင္႕ထားတာေတြအတြက္ အိပ္မက္ေနၾကရင္ ေမွ်ာ္လင္႕မထားတာေတြ အတြက္ က်ဳပ္တုိ႕ နဲ နဲေလးမွ မေတြးခ်င္ၾကဘူး။တရားမွ်တမွဳ တရားမမွ်တမွဳအတြက္ ဘဝမွာ တရားသူၾကီးမလုိအပ္ဘူးဆုိရင္ က်ဳပ္တုိ႕လုပ္ခဲ႕တဲ႕ လုပ္ရပ္ေတြ အတြက္ ကံၾကမၼာကုိ ရုိးမယ္ဖြဲ႕ ျပီး ကိုယ္ပုိင္စာခ်ဳပ္နဲ႕ ခန္႕အပ္ပစ္လုိက္မယ္။ကဲ ညီမေလး .........ရယ္ ဒီည ကုိယ္တုိ႕တစ္ေတြ အရုိးသားဆုံး အသက္ရွဴၾကဖုိ႕ ကိုယ္တုိ႕ ရဲ႕ ပစၥဳပၸန္မွာအေကာင္းဆုံး စိတ္ထားလုိက္ၾကပါစုိ႕။

က်ဳပ္ရဲ႕အခမ္းတံခါး အတြင္းမွာေမွာင္ေနရက္နဲ႕
ဘယ္သူ လာျပီးေခါက္လုိက္တာလဲဗ်ာ။
ဒီည မကုန္ခင္ေလးဘဲ က်ဳပ္တုိ႕ခ်စ္ရမွာမုိ႕လုိ႕
ေက်းဇူးျပဳျပီး မုိးရယ္မလင္းပါနဲ႕လား။
အေမွာင္ေသမေလာက္ ေၾကာက္တက္တဲ႕က်ဳပ္က
ခုေတာ႕ အေမွာင္ကုိခ်စ္တက္ေနျပန္ျပီ
အလင္းေရာက္ကုိ ခ်စ္တက္တဲ႕က်ဳပ္က
ခုမွ အလင္းေရာင္ကုိမုန္းေနတက္ျပန္တယ္။
အိပ္မက္ေလးရယ္
ငါ႕ကို ပစ္မထားခဲ႕ပါနဲ႕
ညကုိ နွဳတ္ဆက္ရမွာႏွေမ်ာလို႕ပါ။
မနက္ခင္းတုိ႕ရယ္ .......
ေက်းဇူးျပဳျပီး က်ုဳပ္ကုိ ေမ႕ထားခဲ႕ပါ။
ငါေလ အဲဒီညေတြကုိသိမ္းထားခ်င္ခဲ႕တာ
ဘယ္ေလာက္ထိ ၾကာသြားျပီလဲမသိဘူး။
သေဘၤာၾကီး ဥၾသဆြဲေနျပီ။
ကဲ အိပ္မက္ေလးရယ္
ျမန္ျမန္ေလးသာ ငါ႕အတြက္ဆုံးျဖတ္လုိက္ပါေတာ႕။
ငါဟာ အိပ္မက္ေလးမရွိရင္ မေနတက္လုိ႕ပါ
ငါတုိ႕ဦးတည္ခဲ႕တဲ႕ ကမ္းေတြလဲမေတြ႕ရေတာ႕ဘူး
ပင္လယ္ျပင္က လွဳိင္းေလးေတြၾကည္႕ျပီး
ငါဘာလို႕ သတိရေနတာလဲ။
ဒါဆုိ ရင္ ငါတုိ႕ေတြ ပင္လယ္ၾကီးရွိေနသေရြ႕
ငါတုိ႕ရဲ႕ အိပ္မက္ေတြ ရွင္သန္ေနဦးမည္။
ကမၻာေျမၾကီး ရွိေနသေရြ႕ ငါတုိ႕ရဲ႕ စိတ္ကူးေတြ
နုိးၾကားျပီး ခြန္အားျဖစ္ေနဦးမည္။
နဳညံ႕တဲ႕ ေလေျပညွင္းေလးေတြတုိက္ခက္ေနသေရြ႕
ငါတုိ႕ေတြ ေလွ်ာက္လွမ္းၾကဦးမည္။
ေအာ္ မက္ရင္း မက္ရင္းနဲ႕ အမုန္း အာဃာတလုံးဝမရွိတဲ႕
ျငိမ္းေအး တိတ္ဆိတ္ေနတဲ႕ က်ြန္းေလးကုိ
ငါတုိ႕ေရာက္ရွိေနၾကပါလား။
ေက်းဇူးျပဳျပီး လုံးဝမ်က္လုံးမဖြင္႕ပါနဲ႕
အိပ္မက္ထဲက နဳိးထသြားမွာေၾကာက္လုိ႕ပါ။
နဳိင္းစစ္နဳိင္း (စစ္ကုိင္း)

မတူညီမွဳနဲ႕ စတင္ခဲ႕ေတာ႕
ကိုယ္တုိ႕ေတြ ဘယ္လုိလုပ္တူညီနဳိင္မလဲ။
မေကာင္းမွဳနဲ႕ စတင္ခဲ႕ေတာ႕
အားလုံးေတာ႕ ဘယ္ေကာင္းမလဲ။
ေဝါဟာမ်ားတနင္႕တပုိး
ကိုယ္႕ကုိကုိယ္ေတာင္ ေလးလံလုိ႕လာတယ္။
အမ်ားအတြက္ ရွင္သန္မွာျခင္းမွာ
ငါ ဆုိတဲ႕အရာဖ်က္ပစ္ဖုိ႕လုိတယ္။
အားလုံးအတြက္ တည္ေနတဲ႕အရာကုိ
ဘာလုိ႕ ငါ႕ဟာလုပ္ခ်င္ရတာလဲ။
ျမစ္ဖ်ားခံတဲ႕ ေနရာကုိ ငါရွာေဖြေနတာမဟုတ္ဘဲ
ဘာလို႕ ငါ႕ကုိလာျပီးျမစ္ဖ်ားခံေနရတာလဲ။
လွဳိင္းတံပုိးကုိမွ ငါက ရင္ခုန္မိတာကုိး
ေရထဲမွာ ေပ်ာ္ေနတဲ႕ ငါးကုိ
တာ၀န္မဲ႕တယ္လုိ႕ ငါမေျပာရက္သလုိ
ကူးခပ္ ရုန္းကန္ေနတဲ႕ ငါးေတြလဲ
သူတုိ႕အတြက္ သူတုိ႕ေက်နပ္ေနၾကမွာပါ။
အဲဒီည က
ရြာဆူသံကုိ ဘယ္သူဖန္တီးလဲ ေမးစရာမလုိဘူး
ဆူညံမွဳျပဳျခင္းရဲ႕အေၾကာင္းကုိ ရွာေဖြရမယ္။
အလုိမတူ တဲ႕ ညေတြမ်ားလာေတာ႕
ကိုယ္႕ကုိကုိယ္ေတာင္မွ အလိုမတူခ်င္ဘူး။
ကုိယ္႕အေတြးနဲ႕ ကိုယ္မုိ႕ေတာ္ေသးတာေပါ႕။
အိပ္လုိ႕မေပ်ာ္တာ အဲဒါေတြေၾကာင္႕ထင္တယ္။
အေကာင္းဆုံးဆုိတာ ငါနဲ႕မဆုိင္သလုိ
အဆုိးဆုံးကလည္း ငါနဲ႕မပတ္သက္။
လွ်ာတစ္ခုတည္းပဲ အရသာခံတက္တာမဟုတ္ပါဘူး။
ကဲ...... အဲဒီ အလိုမတူတဲ႕ ညေတြကုိ
က်ဳပ္တုိ႕ေတြ ျပန္လည္ျပီး ဖြင္႕အန္ၾကစုိ႕ရဲ႕...။ နဳိင္းစစ္နဳိင္း (စစ္ကုိ္င္း)

လမ္းေတြအမ်ားၾကီးရွိပါတယ္။ဘယ္သြားခ်င္လဲ ဘာလုပ္ခ်င္လဲ လမ္းေကာင္းတာ မေကာင္းတာကုိက်ဳပ္မေျပာလုိ ပါဘူး ေလွ်ာက္လွမ္းဖို႕တာ၀န္ကေတာ႕ က်ဳပ္တုိ႕ရဲ႕တာဝန္ပဲ။ခင္ဗ်ား ဘယ္သြားခ်င္လဲ ဘာလုပ္ခ်င္လဲ။ တစ္ခုေတာ႕ ရွိတာေပါ႕။ေျခေထာက္နဲ႕ သြားလုိ႕မေရာက္နဳိင္တဲ႕ ေလာကရဲ႕အဆုံးကုိေတာ႕မေျပာနဲ႕ေပါ႕။ဒါေတာ႕ က်ဳပ္လဲမတက္နဳိင္ဘူး။ကုိယ္လက္လွမ္းမွီသေလာက္ေတာ႕ တကယ္သြားမယ္ဆုိရင္ ေရာက္ၾကတာပါပဲ။လွမ္းမမွီ နဳိင္တဲ႕ေနရာကုိေတာ႕ မသြားနဲ႕။ကုိယ္လက္လွမ္းမွီနဳိင္တဲ႕ေနရာေတြဆုိရင္ ဇြဲ ဝီရိယ ရွိသူေတြအတြက္ ေအာင္ျမင္ မွဳက ထာဝရၾကဳိဆုိေနမွာပါ။ေရာက္ေအာင္သြားမယ္ဆုိတဲ႕ စိတ္ဓါတ္မ်ဳိးရွိဖုိ႕ေတာ႕ အဓိက လုိတယ္ေနာ႕။ေပ်ာ႕ညံ တဲ႕စိတ္ဓါတ္မ်ဳိးရွိသူေတြဆုိရင္ မေရာက္တာအမွန္ပဲ။ေပ်ာ႕ညံ႕သူေတြအတြက္ေနရာကုိ မရွိတာပါ။ ေရာက္ဖုိ႕ မေရာက္ဖုိ႕ဆုိတာထားလုိက္ပါ။သူတုိ႕အတြက္ေရာက္နဳိင္တဲ႕ ေနရာကေတာ႕ သူ႕လုိမ်ဳိး ေပ်ာ႕ညံ႕သူေတြ ရွိတဲ႕ ေနရာမ်ဳိးကုိ ေရာက္နဳိင္ပါတယ္။ ထက္ျမတ္ ထူးခ်ြန္သူေတြ ရွိတဲ႕ ေနရာကုိေတာ႕ ထက္ျမတ္ထူးခ်ြန္သူေတြပဲ ေရာက္နဳိင္တယ္။သတ္မွတ္ခ်က္ေတာ႕ မရွိဘူး။ဒါေပမယ္႕ ကိုယ္႕ရဲ႕အားထုတ္မွဳက ကိုယ္႕ကုိသတ္မွတ္ေပးလုိက္ တာပါ။ဘယ္သူမွ ယတိပ်က္ သတ္မွတ္ေပးနဳိင္စြမ္းမရွိပါဘူး။ဘယ္သူမွလဲ အဲလုိမ်ဳိး ျပသနဳိင္သည္အထိ အာဏာကုန္လြဲအပ္ထားတာမ်ဳိးမရွိပါဘူးက်ဳပ္တုိ႕ သိတယ္ဆုိတဲ႕အရာေတြက ေသးေသးေလးရယ္ပါ။တကယ္ ကုိဘာမွ ဟုတ္လွတယ္မထင္ရပါဘူး။လူပဲ လူပီသဖုိ႕ပဲ လုိတယ္ဆုိတဲ႕အေတြးေတြ ေပၚမိပါတယ္။ဒါေပမယ္႕ မရပါဘူး။အဲဒီလူဆုိတဲ႕အထဲမွာပဲ က်ဳပ္တုိ႕သိတဲ႕လူရဲ႕အမ်ဳိးမ်ဳိးေဝါဟာေတြမွာ က်ဳပ္တုိ႕ေတြေဝေနလို႕ မျဖစ္ဘူး။ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာကုိ ျပတ္ျပတ္သားသားသိဖုိ႕လုိတယ္။ေနာက္ျပီး အဲဒီပန္းတုိင္ကုိ ေရာက္ေအာင္ ေလွ်ာက္လွမ္းဖုိ႕ လုိတယ္။ကဲ ဒီေတာ႕ ေတြေဝမေနနဲ႕ အခ်ိန္မရွိဘူး။ကုိယ္ၾကဳိက္ရာ လမ္းကုိေရြးျပီးသာ တကယ္ ေရာက္ေအာင္ ေလွ်ာက္ၾကစုိ႕။ေကာင္းုသည္ျဖစ္ေစ ဆုိးသည္ျဖစ္ေစ က်ဳပ္တုိ႕ ေလွ်ာက္လွမ္းရမယ္႕အတူတူ ေလွ်ာက္ၾကမယ္။တစ္ေနရာရာေတာ႕ ေရာက္မွာပါ ဘယ္ေနရာလဲဆုိတာေတာ႕ အခ်ိန္တန္ရင္ သိမွာေပါ႕။ဘဝက ဒီအတုိင္းေပးမွေပါ႕ က်ဳပ္တုိ႕ေတြ မလုိခ်င္လဲ မရဘူး။လက္မခံလုိ႕မွမရတာ လက္ခံရမွပဲ။အေကာင္းဆုံးျဖစ္နဳိင္ေအာင္ေရြးခ်င္ခြင္႕ ဆုိတာကေတာ႕ ကိုယ္႕အေပၚမွာမူတာ္တာေပါ႕။လမ္းေတြ လမ္းေတြ အမ်ားၾကီး ရွုပ္ေထြးလြန္း ေနသလား ရတယ္။ဆက္မေလွ်ာက္ေတာ႕ဘဲ ရပ္ေနမလား။မရဘူး က်ဳပ္တုိ႕ ေရာက္ေအာင္ေတာ႕ ေလွ်ာက္ရမယ္။ထုိင္ဖုိ႕ေတာ႕ စိတ္မကူးနဲ႕ေနာ႕ ။အေျခအေနက ထုိင္ခြင္႕မေပးထားဘူး။ က်ဳပ္ တုိ႕ ခင္ဗ်ားတုိ႕ေတြ ေသသည္ထိေလွ်ာက္ၾကရမွာ။ကဲ ေျပာေနၾကာတယ္ဗ်ာ။ဆက္ေလွ်ာက္လွမ္းၾကစုိ႕ လား ။ေရအုိးစင္ေတြ႕ရင္ ေရေသာက္မယ္။ဇရပ္ေတြ႕ရင္ နားမယ္။အသီးေတြ႕ခူးစားမယ္။ျမစ္ေတြ႕ရင္ ေရကူးၾကမယ္။ေပ်ာ္စရာ ၾကီးပါ ေသခ်ာေတြးၾကည္႕မွ ဟုတ္တယ္။ဆက္လက္ျပီး ဆက္လက္ျပီး ေလွ်ာက္ၾကမယ္ မနားတမ္းေပါ႕။ နဳိင္းစစ္နဳိင္း (စစ္ကုိင္း)

ဘာမွမျမင္ရေအာင္ ေမွာင္ေနတယ္။ အေမွာင္ထဲက အလင္းလူသားတုိ႕ေျပာေနၾက။ ဘာမွမျမင္ရေအာင္ လင္းေနတယ္။ အလင္းထဲက အေမွာင္လူသားတုိ႕ ေျပာေနၾက။ေျပာခ်င္ရာသာ ေျပာ ၾကဳိက္သလုိေျပာ ႏွစ္သက္သလုိဆုိ က်ဳပ္တုိ႕ေတြ အေမွာင္ဖုံးလႊမ္းေနတယ္ဆုိတာ က်ဳပ္တုိ႕ကုိ က်ဳပ္တုိ႕အသိဆုံး မလိမ္ေၾကးေပါ႕။ ဟုတ္တယ္ မဟုတ္ဘူးအတြက္ က်ဳပ္တို႕အခ်ိန္ကုန္ခံစရာမလုိပါဘူး။ကဲဘာလုပ္ၾကမလဲ ကုိယ္႕လူတုိ႕ အခ်ိန္မရွိ။ ေနရာေရြးမေနနဲ႕ ကိုယ္႕က်ရာတာ၀န္ကုိ ကုိယ္႕အသိနဲ႕သာ လုပ္ၾကစုိ႕။သူမ်ားေျပာတာ သူမ်ားခုိင္းတာေစာင္႕ေနဖုိ႕မလုိအပ္ဘူးလုိ႕ က်ဳပ္ထင္တယ္။ ေရွးက တာ၀န္ေက်တဲ႕သူေတြ တာဝန္ေက်သြားျပီ။ က်ဳပ္တုိ႕ေတြဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ။ေသခ်ာ ေရရာမွဳရွုိဖို႕ေတာ႕ လိုတယ္ေနာ႕။က်ဳပ္တုိ႕အားလုံးက တာေ၀းအေျပးသမားေတြပဲ ။ ခဏေလး ပဲရွိေသး ရပ္ေတာ႕မလုိ႕လား။ေျပးရမွာက အေဝးၾကီးက်န္ေသးတာေနာ႕။ တာေဝးမွာ စိတ္ဓါတ္ပဲ ။ စိတ္ဓါတ္ခြန္းအား သင္႕မွာဘယ္ေလာက္ရွိလဲ ဒါက အေရးၾကီးတယ္။ အဲဒီခြန္အားဆုံးရွဳံး ရင္သြားျပီ အကုန္ဆုံးရွဳံးတာပဲ။ ဘာမွကုိ လုပ္လုိ႕ ရမွာမဟုတ္ဘူး။စိတ္ဓါတ္ခြန္းအားေတြ ေပးတဲ႕ ဘ၀ကို ရင္းႏွီးျပီး ေဝငွသြားခဲ႕ၾကတဲ႕ ဘဝေပးသင္ခမ္း စာေတြ က်ဳပ္တုိ႕ တကယ္တန္ဖုိးထားရမွာပါ။ ည ထဲက ညေတြ .......ရွည္လွ်ားလြန္းေတာ႕ က်ဳပ္ျဖင္႕ ထပဲလမ္း ေလွ်ာက္ရမလုိလုိ ၊ ဟုိေျပးဒီေျပးလုပ္ျပီး ညထဲက ဘဝေတြကို သရုပ္ခြဲၾကည္႕ရင္ေကာင္းမလား။ဘဝထဲက ညေတြကုိ ပုံေဖၚၾကည္႕ရင္ေကာင္းမလား။အေျခအေနနဲ႕ အခ်ိန္အခါဆုိတာ လိုအပ္ခ်က္အေပၚမွာမူတည္တယ္။ ဒီေတာ႕ က်ဳပ္တုိ႕လုိအပ္ေနတာ တကယ္အေျခခံေလးေတြပါ။ က်ဳပ္တုိရရွိေနတာလဲ တကယ္႕အေျခခံ မူ၀ါဒရဲ႕ လမ္းေၾကာင္းေပၚက အမွဳိက္သရုိက္ေတြရယ္ပါ။လူဆုိတာ သူ႕ဗီဇနဲ႕ သူလာတာပါ။ေမြးကတည္းက အာရုံေပါင္း မ်ားစြာကုိ ခံစားနဳိင္မွဳဆုိစြမ္းအားရွိတယ္ဆုိတာလုံးဝမျဖစ္နဳိင္ပါဘူး။ေကာင္းမွဳ မေကာင္းမွဳဆုိတဲ႕ သတ္မွတ္ခ်က္မွာ က်ဳပ္တုိ႕ေန႕စဥ္ရုန္းကန္လွဳပ္ရွားသမွ် အဲဒီထဲမွာ ပါ၀င္ေနမွာပဲ။ ညထဲက ညေတြမွာ က်ဳပ္တုိ႕ ဘာေတြလုပ္ေနၾကတာလဲ။ ေန႕ထဲက ညေတြမွာေရာ......... ညထဲက ေန႕ေတြမွာေရာ ေတြေဝမေနသင္႕ေတာ႕ပါဘူး။အေျခအေနေပးလုိ႕ ဘဝက ဟန္ခ်က္ညီေနတာ မဟူုတ္ပါလား။ ဟန္ခ်က္ညီျခင္း မညီျခင္းဆုိတာလဲ ကိုယ္႕အေပၚမွာ မူတည္ပါတယ္။ညထဲက ညေတြမွာ က်ဳပ္ညီမေလး ရွိနဳိင္ေလာက္ပါရဲ႕။ က်ဳပ္လည္း ညီမေလးရဲ႕ကုိယ္စားညီမေလးကုိ လြမ္းေနတယ္ဆုိတာေလးပါပဲ။ည ထဲက ညေတြမွာ က်ဳပ္ညီမေလး ေနေကာင္းပါေစ။ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ။အိပ္မက္ေတြထဲက နဳိးထနဳိင္ပါေစ။ခ်စ္ရပါေသာ သိပ္ခ်စ္ရပါေသာ က်ဳပ္ညီမေလး ညထဲက ညေတြမွာ အလင္းေရာင္ ရရွိနဳိင္ပါေစ။
နဳိင္းစစ္နဳိင္း (စစ္ကိုင္း)